ಕಪ್ಪು ಫಲಕದ ಮೇಲೆ
ಮಿನುಗು ಬಳಗ ಕೂರಿಸುತ್ತಿದ್ದಾನೆ ಅಪ್ಪ
ಆಕಾಶ ನೋಡುತ್ತ ಲೆಕ್ಕವಿಡುತ್ತಿದೆ ಮಗು

ರಸ್ತೆ ದಾಟುವಾಗಷ್ಟೇ ಹಿಡಿವ ಈ ಪುಟ್ಟ ಕೈ
ತನ್ನ ಶಾಶ್ವತ ಅಂಟಿಕೊಂಡಿದ್ದರೆ...
-ಕುಡಿಕೆಯ ಅರ್ಧಕ್ಕಿಳಿದ ಬಿಳಿಯಂಟಿಗೆ
ತನ್ನ ಬೆರಳ ನಿಲುಕಿಸಲು ಹವಣಿಸುತ್ತಿದ್ದಾನೆ ಅಂವ
ಇನ್ನೇನು ಅದು ಅಮರಿ ಪುಟ್ಟ ಬೆರಳಿಗೆ
ಅವನ ಬೆರಳು ಬೆಸೆಯಬೇಕು-
ಹಾರಿಬಂದೊಂದ ಬಾವಲಿ ಗೋಣುಚೆಲ್ಲುವ ಕುಡಿಕೆ
ಹರಿದ ಅಂಟಿಗೆ ಮೈಯೆಲ್ಲ ಕೈಕಾಲು...
ಈ ಕುಸಿತ ಕನಸಿದ ಕಪ್ಪುಆನೆಗಳಿಗೀಗ
ಕಡಿದು ಓಡಿದ್ದೇ ಕಸುವಿನ ಹಾದಿ
ಕರುಳ ಕಸಿವ ಈ ಹಾದಿಗೀಗ ಲಾಂಛನದ ಹಂಗಿಲ್ಲ

; ಬೆಸೆದುಕೊಂಡಿದ್ದಕ್ಕೆ ಸದಾ ನೆಲದ ವ್ಯಾಮೋಹ
ಹಾರುತ್ತ ಹೊಳೆಯುವುದಕ್ಕೆ ವ್ಯೋಮದ್ದೇ ಖ್ಯಾಲ

- ಶ್ರೀದೇವಿ ಕಳಸದ

ಹರಾಜೆಂಬ ಕಲೆ

ಜಗ್ಗಿದ ಎಳೆ
ಉದುರಿದ ಹಳದಿಯೆಲೆ
ಬಿಚ್ಚಿದ ಹುರಿ
ತೊಟ್ಟಿಕ್ಕಿದ ಹನಿ
ಜಂಗುತಿಂದ ತಂತಿ
ಎದ್ದ ಹರಳು
ಒಡೆದ ಹಾಲು
ಬಿಟ್ಟ ಬಿರುಕು
ಬಿದ್ದ ತೂತು
ಗೋಣುಚೆಲ್ಲಿದ ಚಿಗುರು
ಬೆನ್ನುಮುರಿದ ಸೂರು;
ಹೃದಯವೊಂದು ಈ ಎಲ್ಲಹೊತ್ತು ಹೊರಟಿದೆ
ಕೊಳ್ಳುವವರುಂಟೆ?

ಅಲ್ಲೊಂದು ಗೌಜಿಲ್ಲದ ಗುಂಪು
ಭದ್ರಕಾವಲಿನ ಬದಿ ನೀಟಾದ ಫಲಕ
ಹಾವಕ್ಕೂ ಭಾವಕ್ಕೂ ಬಣ್ಣಕ್ಕೂ ಬೆರಗಿಗೂ
ಮೇಳಿಲ್ಲದ ತಾಳಿಲ್ಲದ ಸಂತೆ
ಅದರ ಹೆಸರು 'ಪರಿಪೂರ್ಣ!'

ಹೊತ್ತ ವಜ್ಜೆ ಹಿಮ್ಮೆಟ್ಟದ ಹೆಜ್ಜೆ
ಹೌಹಾರದ ಹೃದಯ
ಜೋರ ಉಸಿರೆಳೆತ ಒಂದೇ ಗಾಳಿಜಿಗಿತ
ನೇರ ಬಿಳಿ ಕ್ಯಾನ್ವಾಸಿನೆದೆಗೆ

ಎಳೆಗೆ ಎಲೆಗೆ ಹನಿಗೆ ಹಾಲಿಗೆ ಹರಳಿಗೆ
ತಂತಿಗೆ ತೂತಿಗೆ ಬಿರುಕಿಗೆ ಗೋಣಿಗೆ ಸೂರಿಗೆ ಬೆನ್ನಿಗೆಲ್ಲ ಚಿಗುರುತ್ತಿರುವ ಕೈಗಳು, ಆ ಕೈಯ್ಯ ಸರಪಳಿಯೊಳಗೆ ಮಂದಸ್ಮಿತ ಹೃದಯ, ಅದಮೈತುಂಬ ಇಂಚಿಂಚೆ ಬೆಳೆವ ಕಿವಿಗಳು... ಸಾಲವವು ಕೇಳಲೆರಡು;

ಸಾವಿರ... ಲಕ್ಷ... ಕೋಟಿ...
ಒಂದು ಸಲ ಎರಡು ಸಲ ಮೂರು...

ಅಪವಾದಕ್ಕೊಂದೊಂದರಂತೆ ಉಪಾಯ
ಹೊಸೆದಷ್ಟೂ ಆಯ ತಪ್ಪದ ಜೀವತೇಯ್ವಕಾಯ ಹಿಡಿದಿಟ್ಟಷ್ಟೂ ಚೌಕದೊಳಗೆ ಅದು ಕಲೆ ಕಳೆವ ಕಲೆ
ಒಡೆದ ಹೃದಯದ ಸಹಜಧ್ಯಾನಕ್ಕೆ ಇಲ್ಲಿಲ್ಲ ಸೆಲೆ

ಈ ಸಂತೆಗೆ ಪ್ರವೇಶ ಕಾದಿರಿಸಬೇಕೆ?



-ಶ್ರೀದೇವಿ ಕಳಸದ